Zainab binti Ali (Arab: زَيْنَب بِنْت عَلِيّcode: ar is deprecated , Zaynab binti ʿAlī, s. 626 – 682), ialah anak perempuan sulung Ali, Khulafa al-Rasyidin keempat (berkuasa 656–661) dan Imam Syiah pertama, dan Fatimah al-Zahra, anak perempuan nabi Islam Muhammad. Dalam fahaman Syiah, Zainab terkenal dengan peranannya selepas Pertempuran Karbala (680), di mana abangnya Husain dan keluarga serta sahabatnya dibunuh oleh tentera Yazid I (berkuasa 680–683). Wanita dan kanak-kanak telah ditawan selepas pertempuran dan berarak ke Kufah, dan kemudian Damsyik, di mana Zainab memberikan ucapan yang sekeras-kerasnya mengutuk Yazid dan menyebarkan berita Karbala. Beliau kemudiannya dibebaskan dan meninggal dunia tidak lama selepas itu pada 682, walaupun tapak pengebumiannya tidak pasti.Dua tempat keramat yang dikaitkan dengan Zainab di Damsyik dan Kaherah ialah destinasi lazim ziarah Syiah. Beliau dianggap sebagai tokoh pengorbanan, kekuatan, dan ketakwaan serta teladan bagi wanita Islam, melambangkan keberanian, kepimpinan, dan penentangan terhadap penindasan.